Η Γερμανία , ο μεγαλύτερος υπέρμαχος της παραμονής ενός πολιτικά ανεπηρέαστου τεχνοκρατικού οργανισμού (όπως είναι το ΔΝΤ) στα Ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης δεν θα δεχθεί μια λύση για το χρέος η οποία υπερβαίνει τα «εσκαμμένα».
Η λύση που εξετάζεται που θα οδηγήσει σε μια μακροχρόνια διασφάλιση ότι η ετήσια δαπάνη για τα τοκοχρεολύσια δεν θα υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ.
Βλέπει μάλιστα με καλό μάτι την σταδιακή εφαρμογή των λύσεων. Δηλαδή σε πρώτη φάση την παράταση της περιόδου χάριτος και στη συνέχεια την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και ίσως παρεμβάσεις και στα επιτόκια σε σύνδεση τους με συγκεκριμένες υποχρεώσεις για την Ελλάδα.
Δεν θα δεχθεί όμως σε καμία περίπτωση τολμηρές λύσεις που οδηγούν έστω και εμμέσως σε σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους αφού κάτι τέτοιο είναι πολιτικά ανέφικτο όχι μόνο για την Γερμανία αλλά και για πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες
Το ταμείο από την άλλη πλευρά στο θέμα του χρέους επιμένει ότι αν με τα δικά τους κριτήρια η λύση που θα δοθεί από τους ευρωπαίους δεν διασφαλίζει μακροχρόνια βιωσιμότητα δεν θα συμμετέχει ως χρηματοδότης στο πρόγραμμα.
Κύκλοι του ταμείου αφήνουν να εννοηθεί ότι μετά την επίσημη λήξη του προγράμματος που βρίσκεται σε ισχύ με την Ελλάδα το οποίο λήγει τον Μάρτιο ο Οργανισμός μπορεί να παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος των ευρωπαίων δανειστών της Ελλάδας.
Πρόσφατο δημοσίευμα ήθελε τον επικεφαλής των Ευρωπαϊκών υποθέσεων γνωστό από παλιά στην Ελλάδα κ. Πολ Τόμσεν να εισηγείται την αποχώρηση του ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα.
Τούτο όμως δεν πρόκειται να γίνει αν δεν διορθωθεί οριστικά το λάθος που έγινε το 2010 αλλά και το 2012 με το PSI. Να τρέχει δηλαδή ένα πρόγραμμα για μια ευρωπαϊκή χώρα στο οποίο συμμετέχει το Ταμείο χωρίς πρώτα να έχει διασφαλιστεί η μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους του.
Ως γνωστό στις λύσεις που προτείνει το ταμείο περιλαμβάνεται ακόμη και το κούρεμα του χρέους ή μια χαλάρωση των όρων πληρωμής διπλάσια από αυτή που ετοιμάζονται να προσφέρουν οι Ευρωπαίοι.
Σε χρηματοδοτικό επίπεδο ένα τρίτο δάνειο από το Ταμείο θα κλείσει ένα χρηματοδοτικό κενό που φτάνει τα 7 δισ. ευρώ μέχρι και τα μέσα του 2018 που τελειώνει το πρόγραμμα.
Αν το ταμείο δεν συμμετέχει τα χρήματα αυτά μπορούν να βρεθούν από την αλλαγή χρήσης κάποιων χρημάτων του δανείου δεν θα χρησιμοποιηθούν για τις τράπεζες (μετά τις ανάλογες τροποποιήσεις) με επιτάχυνση κάποιων αποκρατικοποιήσεων ή με συνδυασμό των δύο αυτών μεθόδων.
Οι διαδοχικές παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και η παρέμβαση του υπουργού υποδομών κ. Πάνου Σκουρλέτη σχετικά με την αποχώρηση του ταμείου είναι σαφές ότι βρίσκονται στην κατεύθυνση του να αποφευχθούν τα χειρότερα σε μια σειρά θεμάτων όμως το ασφαλιστικό το εργασιακό οι αλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και των αποκρατικοποιήσεων.
Από την άλλη η αποχώρηση του «επαχθούς» ΔΝΤ θα είναι μια ακόμη πολιτική νίκη στην επιχείρηση της αλλαγής του κλίματος που θα επιχειρήσει στις αρχές του επόμενου χρόνου η Κυβέρνηση.
Ωστόσο το παιχνίδι με την συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ δεν αφορά μόνο τις προθέσεις της ελληνικής Κυβέρνηση. Είναι και ένα θέμα συμμαχιών που και αυτήν την φορά δεν υπάρχουν.
http://www.madata.gr/epikairotita/politics/459353.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου