Καλά Χριστούγεννα και χρόνια πολλά!Υγεία,
αγάπη,ευτυχία,πρόοδο. Ότι καλύτερο σε εσάς και στις οικογένειες σας, με
περσσότερα καλά νέα και λιγότερα δυσάρεστα.
Η γέννηση του θεανθρώπου γιορτάζουν σήμερα οι όπου γης Χριστιανοί. Το μήνυμα της αγάπης αναγεννάται και η ελπίδα αναπτερώνεται.
Χριστούγεννα και γεννιούνται σε όλους ελπίδες για κάτι καλύτερο που επιθυμούμε να φέρει ο νεογέννητος Χριστός.
Η γέννηση του Χριστού ας γεννήσει και την ελπίδα στην Ελλάδα που δοκιμάζεται...
Αυτά τα Χριστούγεννα ας είναι τα τελευταία δύσκολα Χριστούγεννα για τον τόπο αυτό και για όλους μας.
Ο "μικρός" Χριστός να δώσει σε όλους την δύναμη να αλλάξουμε όλα όσα μας "μαυρίζουν"¨την ζωή μας.
Κάντε φέτος ένα δώρο διαφορετικό σε "εμάς": Κοιτάξτε δίπλα σας. Βοηθήστε όσους έχουν πραγματική ανάγκη... Και φέτος σίγουρα είναι πολύ περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά!
Tο madata.gr σας εύχεται ολόψυχα ότι καλύτερο σε εσάς και στις οικογένειες σας, με περισσότερα καλά νέα και λιγότερα δυσάρεστα.
Τα χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα θα αναβιώσουν και φέτος σε πόλεις και χωριά όλης της Ελλάδας για να υποδεχτούν οι πιστοί τη γέννηση του Θεανθρώπου και την έλευση του νέου χρόνου.
Στην Φλώρινα, οι κάτοικοι υποδέχονται τη γέννηση του Χριστού ανάβοντας μεγάλες φωτιές στις 12 τα μεσάνυχτα, που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Φωτιές ανάβουν επίσης και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της «Κόλιντα Μπάμπω» που έχει σχέση με τη σφαγή του Ηρώδη. Οι κάτοικοι της περιοχής ανάβουν το βράδυ φωτιές φωνάζοντας «κόλιντα μπάμπω» δηλαδή «σφάζουν γιαγιά». Σύμφωνα με το έθιμο οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή και να προφυλαχτούν.
Στη Σιάτιστα Κοζάνης, την περίοδο των γιορτών, θα αναβιώσουν «κλαδαριές», τα «κόλιαντα» και τα «μπουμπουσάρια». Οι «κλαδαριές» είναι οι φωτιές που ανάβονται κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου για να ζεστάνουν τον Χριστό. Τα «κόλιαντα» είναι τα κάλαντα στο τοπικό σιατιστινό ιδίωμα, ενώ την ημέρα των Θεοφανίων αναβιώνουν τα «μπουμπουσάρια», δηλαδή τα καρναβάλια με το καθαρά σιατιστινό Αϊβασιλιάτικο χορό.
Τα Θεοφάνια στη Μακεδονία αναβιώνουν τα έθιμα ραγκουτσάρια στην Καστοριά, φωταράδες στη Χαλκιδική, τζαμαλάρια στην Αρνισσα Πέλλας και προδρομίτες στην Πιερία, συνθέτοντας το «μωσαϊκό» του λαϊκού μας πολιτισμού.
Κάλαντα
Ποιός δεν έχει βγει στον δρόμο με το μεταλλικό τριγωνάκι ανά χείρας για να πει τα κάλαντα; Το κυριότερο έθιμο της ημέρας, μέσα από τα βάθη των αιώνων!
Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα, καθώς έχουν βρεθεί γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα, ενώ σε διάφορες παραστάσεις απεικονίζονται παιδιά της εποχής που κρατούν ομοίωμα καραβιού ή κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί και τραγουδούν για τον ερχομό του θεού Διονύσου.
Τα κάλαντα απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία και διαδόθηκαν ευρύτατα τον 13ο αιώνα, στη Ρώμη, ενώ την εποχή του Βυζαντίου κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου.
Τι είναι, όμως, τα κάλαντα;
Πρόκειται για τραγούδια με ευχές για τον νοικοκύρη και την οικογένειά του, που στόχο έχουν να φέρουν ένα μήνυμα (π.χ. την Γέννηση του Χριστού) και συνδέονται με τη λαϊκή αντίληψη πως η απαγγελία τους έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία.
Για να συγκινήσουν τον νοικοκύρη και να πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή, τα εν λόγω τραγούδια είναι γεμάτα με επαίνους και χαρακτηρισμούς για τον ίδιο και την οικογένειά του! Ωστόσο, η αμοιβή δεν ήταν τα χρήματα, όπως γίνεται στις μέρες μας, αλλά διάφορα κεράσματα -όπως ψωμάκια, κάστανα, καρύδια, μήλα, κυδώνια, κρασί και λουκάνικα- τα οποία έμπαινα στο γιορτινό φαγοπότι.
http://www.madata.gr/epikairotita/social/458832.html
Η γέννηση του θεανθρώπου γιορτάζουν σήμερα οι όπου γης Χριστιανοί. Το μήνυμα της αγάπης αναγεννάται και η ελπίδα αναπτερώνεται.
Χριστούγεννα και γεννιούνται σε όλους ελπίδες για κάτι καλύτερο που επιθυμούμε να φέρει ο νεογέννητος Χριστός.
Η γέννηση του Χριστού ας γεννήσει και την ελπίδα στην Ελλάδα που δοκιμάζεται...
Αυτά τα Χριστούγεννα ας είναι τα τελευταία δύσκολα Χριστούγεννα για τον τόπο αυτό και για όλους μας.
Ο "μικρός" Χριστός να δώσει σε όλους την δύναμη να αλλάξουμε όλα όσα μας "μαυρίζουν"¨την ζωή μας.
Κάντε φέτος ένα δώρο διαφορετικό σε "εμάς": Κοιτάξτε δίπλα σας. Βοηθήστε όσους έχουν πραγματική ανάγκη... Και φέτος σίγουρα είναι πολύ περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά!
Tο madata.gr σας εύχεται ολόψυχα ότι καλύτερο σε εσάς και στις οικογένειες σας, με περισσότερα καλά νέα και λιγότερα δυσάρεστα.
Τα χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα θα αναβιώσουν και φέτος σε πόλεις και χωριά όλης της Ελλάδας για να υποδεχτούν οι πιστοί τη γέννηση του Θεανθρώπου και την έλευση του νέου χρόνου.
Στην Φλώρινα, οι κάτοικοι υποδέχονται τη γέννηση του Χριστού ανάβοντας μεγάλες φωτιές στις 12 τα μεσάνυχτα, που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Φωτιές ανάβουν επίσης και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της «Κόλιντα Μπάμπω» που έχει σχέση με τη σφαγή του Ηρώδη. Οι κάτοικοι της περιοχής ανάβουν το βράδυ φωτιές φωνάζοντας «κόλιντα μπάμπω» δηλαδή «σφάζουν γιαγιά». Σύμφωνα με το έθιμο οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή και να προφυλαχτούν.
Στη Σιάτιστα Κοζάνης, την περίοδο των γιορτών, θα αναβιώσουν «κλαδαριές», τα «κόλιαντα» και τα «μπουμπουσάρια». Οι «κλαδαριές» είναι οι φωτιές που ανάβονται κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου για να ζεστάνουν τον Χριστό. Τα «κόλιαντα» είναι τα κάλαντα στο τοπικό σιατιστινό ιδίωμα, ενώ την ημέρα των Θεοφανίων αναβιώνουν τα «μπουμπουσάρια», δηλαδή τα καρναβάλια με το καθαρά σιατιστινό Αϊβασιλιάτικο χορό.
Τα Θεοφάνια στη Μακεδονία αναβιώνουν τα έθιμα ραγκουτσάρια στην Καστοριά, φωταράδες στη Χαλκιδική, τζαμαλάρια στην Αρνισσα Πέλλας και προδρομίτες στην Πιερία, συνθέτοντας το «μωσαϊκό» του λαϊκού μας πολιτισμού.
Κάλαντα
Ποιός δεν έχει βγει στον δρόμο με το μεταλλικό τριγωνάκι ανά χείρας για να πει τα κάλαντα; Το κυριότερο έθιμο της ημέρας, μέσα από τα βάθη των αιώνων!
Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα, καθώς έχουν βρεθεί γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα, ενώ σε διάφορες παραστάσεις απεικονίζονται παιδιά της εποχής που κρατούν ομοίωμα καραβιού ή κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί και τραγουδούν για τον ερχομό του θεού Διονύσου.
Τα κάλαντα απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία και διαδόθηκαν ευρύτατα τον 13ο αιώνα, στη Ρώμη, ενώ την εποχή του Βυζαντίου κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου.
Τι είναι, όμως, τα κάλαντα;
Πρόκειται για τραγούδια με ευχές για τον νοικοκύρη και την οικογένειά του, που στόχο έχουν να φέρουν ένα μήνυμα (π.χ. την Γέννηση του Χριστού) και συνδέονται με τη λαϊκή αντίληψη πως η απαγγελία τους έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία.
Για να συγκινήσουν τον νοικοκύρη και να πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή, τα εν λόγω τραγούδια είναι γεμάτα με επαίνους και χαρακτηρισμούς για τον ίδιο και την οικογένειά του! Ωστόσο, η αμοιβή δεν ήταν τα χρήματα, όπως γίνεται στις μέρες μας, αλλά διάφορα κεράσματα -όπως ψωμάκια, κάστανα, καρύδια, μήλα, κυδώνια, κρασί και λουκάνικα- τα οποία έμπαινα στο γιορτινό φαγοπότι.
http://www.madata.gr/epikairotita/social/458832.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου